77. Rocznica likwidacji obozu romskiego w getcie

Historia obozu dla Romów zorganizowanego w getcie łódzkim, to jedna z najtragiczniejszych kart w historii miasta. Na rozkaz okupacyjnych władz niemieckich jesienią 1941 r. wydzielono z terenu getta tzw. obóz cygański – Zigeunerlager. Uwięziono w nim ponad 5 tysięcy Romów i Sinti, głównie dzieci, przywiezionych do Litzmannstadt z Burgenlandu, austriacko-węgierskiego pogranicza. Otoczony podwójnymi zasiekami obóz stał się dla tej ludności miejscem ogromnych cierpień. Na skutek fatalnych warunków sanitarnych, ogromnego zatłoczenia, braku żywności, zimna i braku dostępu do lekarstw bardzo szybko w obozie wybuchła epidemia tyfusu, która zabiła ponad 700 osób. Na rozkaz niemieckich władz od 5 stycznia 1942 r. rozpoczęto akcję likwidacyjną obozu – jego więźniów wywieziono do ośrodka zagłady w Kulmhof (Chełmno nad Nerem). Nie ocalała ani jedna osoba. Na terenie byłego obozu ocalało kilka budynków, wśród nich dawna kuźnia, w której pod opieką Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi znajduje się ekspozycja poświęcona historii miejsca. Przed budynkiem znajduje się pomnik dedykowany zamordowanym Romom przed którym co roku, w styczniu organizowane są uroczystości upamiętniające ofiary obozu.